ayse- manasi hayat....

Iste ben boyle bir hal icindeyim.

                                                           Aslinda derin keder icindeyim.

Bu sarkinin bu dizeleri bu yazimin bir ozeti gibi..Her ne kadar ne hal icinde oldugumu daha anlatmis olmasamda derin bir keder icinde oldugum da biraz mubalaga olsada, aylardir bu sarkiyi hepde bu kismini icimi deliyormuscasina ruhumda hissederek dinlemeye devam ediyorum.
Hayatim tek duze denilecek kadar sade..Disarda ki insanlarin anlayamayacagi, benim ise disariyi anlamakta gucluk cektigim bu durumum bana sonsuz huzurla dolu bir imkanlar yuvasi olarak gorunuyor. Bununla birlikte gelecekten endise duymuyorum desem yalan olur, sonsuz Hakikat inancima ragmen..Ama bu endiselerim kesinlikle bugun cizdigim yolun dogru veya yanlis olduguna dair degil, sadece bu duzenimin bozulupda birturlu anlayamadigim ve ayak uyduramayacagim disari dunyaya sirf maiset kavgasi yuzunden katilmak zorunda kalirim diye...Mecbur olmam insallah..
Bu yolu ben cizdim kendime. Kolay olmadi. Cocuklugumda okudugum kitaplarda Necip Fazil hep bir kafa catlamasindan bahseder. O zamanlar bir turlu anlayamazdim insan bir fikre nasil kafa catlatir,nasil bas agrilarina tutulur diye.Gectigimiz yaklasik 10 seneyi icine alip son 5 senesinide ozellikle dusunursem kafa catlamalari aciz kalir izdirabimin yaninda...Eda dogduktan sonra ki hayata dair tavrim tamamen icguduseldi. Toplum degerlerini ve cevremdeki insanlari kale alamayacak kadar yorgun aciz ve caresizdim. Oysa simdi yaptigim herseyin bir manasi var kendimde, yorgun degilim, caresiz hic degilim. Kendimden eminim, Hakikat ten eminim. Yolum o yondedir. Bu kendini bilmenin verdigi kendine guvenle cizdigim hayat cizgisi ise beni umutlu kilmakla kalmiyor verimli olmayada itiyor.
Dis dunyaya ayak uyduramadigimin, anlayamadigim o kosusturmalarin, sebeplerinin manasizligi uzerinde durmayacagim. Kus gibi kafesimdeyim, tek basimdayim da diyemeyecegim cunku degilim. O sadece distan gorunusum. Tekduze gibi gorunen bu yasam seklimde canimi sikan iki seyden biri hergun ayni sekilde tekrar tekrar yapmak zorunda oldugum ev isleri ve temizlik, digeri ise kisa sureligine  de olsa disariya acilmak zorunda kaldigim anlar. Birincisinin kisa zaman sonra bir caresine bakacagim.. Gel gelelim ikincisi beni gunden gune dahada cok dusunduruyor.Bazen kendimi tiyatro yapiyor gibi hissediyorum, bazende dayanamayip cevremdekileri kiriyorum, sonrada ben kiriliyorum. Bu mevzuu da boyle..
Gelelim sarkinin kederli kismina. Bu kederi birazda huzun ile degistirmek dogru olur benim icin.. Huzunlulugum yolculugumdan geliyor. Hakikati arama yolunda ugraslarimin yeterli olup olmadigi supheli ancak dogru yolu bulma istegim sonsuz. Iste bu da bana huzun veriyor..
18.14.2012  carsamba sydney guildford