Yeni bir dizi izledim bugun...Ilk heyecandan bahsediyordu, kalp carpintisi, kelebek ucusmalari...Tarik akanla Emel Sayinin tatli bir muzik esliginde acik havada birbirine bakip goz kacirma sahneleri gibi. Kalbimi carptirdi...
Ben herbahar asik olurum lafini o yuzden cok seviyorum...Kalbimin o andaki carpisini, lunapark'ta hizli trenin en yuksek noktasina cikip asagi inerkenki kalpte yaptigi tatli carpintiya benzetirim hep..
Istanbul'u oyle tatli bir muzik esliginde izlemek cok guzel...Tatli bogaz turlarimiz gibi...
Lafi Edaya getireyim artik,,Evet Eda artik bebeklikten cikti ve kocaman bir abla oldu...Kendine "baby abla " diyor....Simdi yanimda oturmus kitaplarini okuyor...
Hayatim cok uzun zaman dan beridir oldugu gibi ayni...Gunu birlik yasiyorum...Uzun vadeli planlarim hedeflerim yok..Hedefim hic olmadi zaten hayatta...Bazen bos, bazen dolu geziyorum...Bazen kendim icin yasiyorum, bazen ailem icin, bazende toplumun bize yukledigi sacma sapan gereksiz vazifeler icin..Misafir agirlamak gibi..
Hep duzenli olsun istiyorum hayatim, telas olmadan, kafamda aaah sunu yapmam lazim ama yapmadim daha dusuncesi olmadan yasamak cok guzel..Ama nereye kadar bu boyle gidecek bilmiyorum...
Turkiye'den yeni geldik..Kalbim orda cok carpti...Unuttum saniyorudum, hic birsey degismemis hep ayni....
Anliyacaginiz yine yesillendi findik dallari...
No comments:
Post a Comment