Eda iki yas iki aylik...

Eda ya dair notlar dusmek istiyorum...Yaklasik bir bucuk yasindan beri sayilari biliyor. Suanda hem turkce hem ingilizce ona kadar saya biliyor, hepsini tek tek taniyor. Ayrica birbirinin ayni olan bese kadar olan objelerinde sayilarini biliyor..Iki tane, uc tane gibi..Matematik yapiyor yani... A'dan Z'ye butun harfleri biliyor, taniyor..Bunlardan bazilarini sesleriyle birlikte taniyor .Mesela, Z, zzzz, zeynep, zebra, S, sss, seda, M, mmm mantar, mustafa, masa diyor...Butun renkleri ingilizce ve turkceleriyle biliyor

Buyuklere Saygi...

Uzun zamandir kafamda kendi kendime tartistigim bir konu Saygi..
Ilk bu mevzuyu Turkiye'de dusunmeye basladim. Iki tane delikanli cocuga sahib bir tanidigimizin evindeydik, butun aksam boyunca babaya saygidan, kendisinin babasina ne kadar saygili oldugundan, babanin soylediginin bir emir olarak alinmasi gerektiginden, bunun hayatta ki her ilkeden daha onemli oldugundan, anlatiyordu da anlatiyordu. Duzgun bir diksiyona sahip olan bu zat oyle guclu vurgularla oylesine bastirarak anlatiyordu ki kucuk bir kiz olsam cok etkilenecektim bu sozlerden, oysa simdi bu konusma benim tam aksine dusunmeme sebep olmustu, yillardir toplumda karsilastigim ve bir turlu mana veremedigim saygi adi altinda ki bazi gelenek ve goreneklerin nerden ciktigini daha iyi anlamaya baslamistim, Kafamda butun taslar yerine oturuyordu. Belliydi ki biz gelmeden once evde bazi mevzular olmustu ve yanimizda oturan deli kanli kizi ve ogluna laf cakiyordu...Bir nevi emir gibi ogutler saciyordu...

Oyle bir dusunce ki buyuklerin agzindan cikan her sozu emir olarak algilanmasi gerektigini soyluyor..Adeta kucuklerin birer olduklarini hice sayarak, onlarin akil ve dusuncelerini hic hesaba almiyor daha da onemlisi onlarin duygu ve isteklerine hic ehemmiyet vermiyor...Bu nasil birsey dir aklim almiyor..Sirf kendi kralligini ebedi kilmak icin turlu hikayelerle kucuk akilllari, daha kucucukken saygi adi altinda kuzulastiriyor, emri altina aliyor, istedigi gibi emirler yagdira biliyor...Yuzyillardir, ozelliklede dogu toplumlarinda insanlarin hep bir gelecek korkusu olmus, bu yuzdende cocuklarini hep bir gelecek icin guvence gibi gormuslerdir..O yuzdendir ki erkek cocuga bu kadar ragbet...Tabi bu baska daha uzun bir mevzu...Tekrar bu saygi mevzusuna gelecek olursak, nerdeyse butun karsi koyma hareketinin adini saygisizlik olarak nitelendirmisler ki, yaslandiklari zamanda tabir-i caiz se kurt kocayinca da egemenligini surdure bilmek icin erkenden tohumunu ekmistir insan oglu...Soz dinlemek, her denileni kabul etmek, fikir sunmamak hep asilik olarak gorulmus, buyukleri dinlemenilmesi gerektigine bahane olarakta onlarin tecrubeli ve o yoldan gidip te geri donuyor olmalaridir...Bunlar gercektende guzel mantikli bahanelerdir yanliz altinda yatan art niyet pek fenadir...Hic mi nefes alinmaz kardesim, birey olabilmek icin illa yaslanmak mi gerekir...

Bunun yaninda bazi genclerle de var, sebeb-i hikmeti nedir bilmem ama oturup kalkip sayginin cok onemli oldugundan, saygiya pek onem verdiginden, buyuklerin yaninda davranislarin yeniden gozden gecirilmesi gerektiginden, yeni neslin bu konuda sinifta kaldigindan bahseden yeni nesil insanlar..

Yazimin basindan beri verdigim orneklerde ki insanlarin saygi diye agizlarina sakiz ettikleri mevzu, buyuklerin yaninda ayak ayak ustune atmamak, sigara icmemek, daha ileri gidersek cocuguyla fazla ilgilenmemek, onlarin dedigini emir olarak atfetmek vs... Hic kimsenin oturupta sayginin gercekten ne oldugunu, nasil olmasi gerektigini, karsida kinin nasil var sayilabilecegini dusundugu yok...

Sonunda bizim gibi herseyi ozgurce konusan, dusuncelerini ve duygularini ortaya koyan, kendinden emin, yolunu cizmis, kimseye kendini ezdirmeyen tiplemeler, toplumda terbiyesiz, asi, lingir lingir ortalikta dolasan tipler olarak adlandiriliyor. Varsin adlandirilsin...

Kafamda yazacagim saygiya dair daha bir suru baslik var ama simdilik bu kadarla yetinecegim..
Simdilik terbiyesiz (saygisiz degil kesinlikle) olmayi goze almis gucu yerinde bir savasciyim, yarin bir gun yaslanipta papucum dama atilinca bakalim bu dusuncelerim yerini neye birakacak...

Saygilarimla efendim..